تعداد دندانه‌ها نقش کلیدی در تیغ اره ها
تعداد دندانه‌ها و شکل آنها یکی از مهم‌ترین جنبه‌های طراحی تیغه‌های اره است. انتخاب تعداد دندانه‌ها در تیغ اره دیسکی باید بر اساس کاربرد مورد نظر و سایر پارامترهای تیغه انجام شود.
اگر سایر عوامل ثابت باشند، تعداد دندانه‌های بیشتر معمولاً منجر به برش تمیز و با کیفیت بیشتری میشود. بعنوان مثال، اگرموادی مانند لمینت، آلومینیوم یا نئوپان روکش شده (HDF / MDF) را برش می دهید، در مقایسه با تیغه های چوب نرم، تعداد دندانه بیشتری مورد نیاز است.
برای برش سریعتر و خشن تر، تیغه ای با دندانه های کمتراستفاده می گردد.
بطور مثال تیغه‌هایی با حداقل ۱۴ دندانه به سرعت برش می‌زنند، اما برش‌ها خشن هستند. این تیغه‌ها حتی ضخیم‌ترین مواد را به راحتی می‌برند، اما کاربرد آنها محدود است.
برش مواد نازک با تیغ اره با دندانه کم نیزکار درستی نمی باشد. مثلا برش ورق‌های نازک با تیغه‌ای که کمتر از ۲۴ دندانه دارد باعث خرد شدن مواد خواهند شد.
اصولا تیغه با دندانه ۲۴ تا ۴۰ دندانه برای برش سریع و خشن مناسب هستند.
یک تیغه ۴۰ دندانه‌ای برای اکثر برش‌های تخته‌های چندلا مناسب است
تیغه های بین ۴۰ تا ۶۰ تعداد دندانه متوسط محسوب می شوند و تعادل بین سرعت و دقت را برقرار می کنند.
دندانه های ۶۰ به بالا برای برش دقیق و صاف مناسبند.
تیغه‌هایی با ۶۰ یا ۸۰ دندانه باید برای تخته‌های چندلای روکش‌دار و ملامین استفاده شوند برای برش‌های تمیزتر در MDF، به تیغه‌هایی با تعداد دندانه‌های بیشتر (۹۰ تا ۱۲۰) نیاز است.
رابطه قطر تیغه و تعداد دندانه
قطر تیغه با تعداد دندانه‌ها در تیغ اره دیسکی رابطه مستقیم دارد. تیغه‌های با قطر بیشتر نیاز به دندانه‌های بیشتری دارند نسبت تعداد دندانه‌ها به قطر تیغه باید حفظ شود. در تیغه‌های اره با قطر ۲۵۰ میلیمتر، معمولاً تیغه‌های مخصوص برش طولی بین ۱۰ تا ۳۰ دندانه دارند. تیغه‌های مخصوص برش عرضی برای موادی مانند نئوپان، لمینت، روکش‌ها و ملامین معمولاً ۶۰ تا ۱۰۰ دندانه دارند.
چرا همیشه تعداد دندانه بیشتر مناسب نیست؟
عوامل دیگری نیز بر عملکرد برش تأثیرگذارند. هر انتخاب طراحی مزایا و معایبی دارد و تعداد دندانه‌های بیشتر همیشه بهتر نیست. دندانه‌های بیشتر به معنای اصطکاک و گرمای بیشتر، مقاومت بالاتر در برابر اره، سرعت تغذیه کندتر و احتمال سوختن برخی مواد است.
در مقابل، دندانه‌های کمتر معمولاً برش سریعتر و کارآمدتری ایجاد می‌کنند، اما اغلب سطح خشن‌تری به جای می‌گذارند. استفاده از تیغه‌های با دندانه‌های کمتر باعث کاهش سرعت برش و جلوگیری از گرم شدن تیغ اره میشود. برای مواد سخت‌تر، سرعت برش باید کمتر باشد
تیغه‌های با تعداد دندانه‌های بیشتر هزینه تولید، خرید و تیز کردن بالاتری دارند، اما از طرفی، تقسیم بار کاری بین دندانه‌های بیشتر به افزایش طول عمر لبه‌های برش بین دوره‌های تیزکاری کمک می‌کند. انتخاب تیغه مناسب با تعداد دندانه‌های بهینه، تعادل بین کیفیت برش، سرعت و دوام تیغه را تضمین می‌کند.
معیار TPIدر تیغ اره های دیسکی
درتیغ اره های نواری عددTPI مشخص کننده تعداد دندان هایی است که درهر اینچ تیغه وجود دارد. در تیغ اره های دیسکی معیار اصلی تعداد دندانه میباشد و TPI قابلیت اندازه گیری فیزیکی و مستقیم ندارد و در واقع یک معیار مقایسه ای است که روی تیغه درج شده. تعداد دندان ها و TPIرا می توان روی تیغه پیدا کرد
TPIپایین (۶-۱۰) برای برش‌های سریع و خشن (Ripping)
دندانه‌های درشت براده‌های بزرگ را به راحتی خارج می‌کنند و از گرم شدن بیش از حد جلوگیری می‌کنند..
TPIمتوسط (۱۰-۱۸ ) یک انتخاب برای انواع برش‌های طولی و عرضی روی چوب است.
TPIبالا (۱۸-۲۰ و حتی بیشتر): برای برش‌های عرضی (Cross-cutting) استفاده میشود.
تیغه با TPI بالا برش بسیار تمیز و بدون لب‌پریدگی ایجاد می‌کند اما سرعت برش آن کمتر است.
استفاده از TPI بالا آن برای برش‌های معمولی می‌تواند باعث کاهش سرعت برش و گرمایش بیش از حد تیغه شود، مگر اینکه هدف رسیدن به یک سطح بینهایت صاف و صیقلی باشد.
برای برش MDF یک تیغ اره با TPI 18-24 نتیجه بسیار تمیزی خواهد داد.
بازه های TPI برای فلزات نرم و ضخیم‌تر (مانند آلومینیوم) پایین‌تر (۱۴-۱۸) و برای فلزات سخت و نازک‌تر (مانند فولاد یا لوله) از TPI بالاتر (۲۴-۳۶) استفاده میشود تا از لرزش و شکستن تیغه جلوگیری شود.
برای برش لوله استیل: به یک تیغ اره با TPI 28-32 استفاده می شود